Wie heeft er ooit weleens gehoord van Alex Roeka? Waarschijnlijk slechts een aantal lezers van mijn blog. Mijn advies is om eerst te luisteren naar dit prachtige lied. (Klik op onderstaande link.)

https://www.youtube.com/watch?v=ZFXCnoPNtXk

Gestreeld en gekrast door de liefde, door de tijd en door het leven. Wat een mooi lied zo’n enkele weken  na Valentijnsdag. Zelf heb ik niet zoveel met deze, door de commercie in het leven geroepen,  geldklopperij.

Tja, verliefd zijn, da’s mooi. Vooral als die liefde onvoorwaardelijk is. De eerste keer dat ik mijn kinderen in mijn armen kreeg, was die liefde onvoorwaardelijk. Datzelfde gold evenzeer bij mijn vijf kleinkinderen. En sinds kort hebben we er een zesde kleinkind bij. Een golden retriever pup. Ik was opslag verkocht. Die trouwe hondenogen.

Mensen zijn verliefd op van alles en nog wat. Zo hebben we een overbuurman (Evert heet ie) die verliefd is op zijn auto . Gewoon een ordinaire Nissan. Niks bijzonders. Hij knuffelt zijn bolide. Ik verdenk hem dat ie zich af en toe vergist en zijn auto een kus geeft in plaats van zijn vrouw. Nadat ie zijn auto heeft uitgelaten, wordt zijn heilige koe gepoetst, de matten uitgeklopt en wacht ie net zolang tot er een gunstige parkeerplaats vrijkomt. Want oh…..zijn liefje zou toch ‘ns een krasje oplopen.

Nu kan ik me wel zoiets  voorstellen bij bezitters van een prachtige oldtimer. Zelf gereviseerd en gerestaureerd. Dan hebben we het over een passie, een hobby. Hun liefde voor hun CO2 ronkende karretje is ook onvoorwaardelijk. In het weekend wordt ie uitgelaten en gestreeld.  En krasjes moeten te allen tijde worden voorkomen.

Soms moet ’t ook niet gekker worden. Camperaars zijn ook van die fanaten. Na ieder ritje wordt de camper gepoetst. Maar toen ik een camperaar zag die bezig was zijn  motorblok en bijbehorende onderdelen etc. schoon te maken, viel ik van mijn stoel.

Gestreeld en gekrast. Hoe vaak zien we het niet in de voetbalwereld. Nieuwe voetballers en trainers worden met veel publiciteit gepresenteerd, om vervolgens binnen de kortste keren weer verguisd en gekrast de laan te worden uitgestuurd. Of voetballers die de weelde niet aankunnen en in de verleiding komen van een minder gezond leven.

Neem Marco Kroon. Onze nationale held. De hoogste militaire onderscheiding. Door de koningin op het Binnenhof “gestreeld”, maar door eigen toedoen heeft ie flinke krassen opgelopen. Het kan soms merkwaardig lopen.

Op van alles en nog wat kun je dus verliefd worden. Je huis, de tuin, een kat of een paard. Een stad , een land, een dorp, het strand met de zee.  Een vriend of vriendin. Een lied of een muziekstuk.

Of zoals veel wielrenners op hun racefiets. Die wordt gepoetst en gestreeld. Woorden komen tekort als zij over hun raspaardje beginnen te praten. Maar oh….in de loop der tijd komen er toch krasjes op. Net zoals in het échte leven. Da’s onvermijdelijk!! Hopelijk meer krasjes op het frame, dan aan lijf en leden.

En dat geldt ook voor vele steppers onder ons. Hun step wordt met liefde verzorgd, onderhouden en gestreeld. Want niets is zo fijn om op een mooie schone step door het landschap te toeren. En helemaal verliefd te zijn op een bepaalde toertocht.

Maar hoe dan ook er gaan krasjes ontstaan. Zowel letterlijk als figuurlijk. En dat is jammer van de step. En de stepsport. Ook al zijn er in de afgelopen jaren krasjes ontstaan, dan kunnen we die bijwerken of bijspuiten, zodat je er niets meer van ziet. Met deze troostrijke gedachte wil ik vol energie het nieuwe decennium tegemoet treden. Krasjes weggewerkt en vol liefde mijn geliefde stepsport omarmen en knuffelen.

 Laten we met z’n allen de liefde voor de stepsport uitdragen. Deze prachtige sport strelen.  Dat zou wat mij betreft een mooie gedachte zijn. Kusje erop. Net als Evert.

Henk Roelofs

Stepclub Amersfoort