Het WK-voetballen is alweer even achter de rug. Veel prominente landen zijn al in een vroeg stadium naar huis gestuurd.  Waarom? Omdat het allemaal uitstekende voetballers zijn, maar geen team vormen. Wat kunnen Messi en Ronaldo in hun eentje. Aan een dood paard kun je niet blijven trekken. En dus hebben deze twee heren nog een paar heerlijke weken vakantie gehad, voordat ze  hun weergaloze voetbaltalent te midden van hun teamgenoten weer op de grasmat kunnen leggen.

En welverdiend is Frankrijk wereldkampioen geworden. Kein Weltmeister, maar gewoon………CAMPIONE!!! En als je wereldkampioen bent, schrijf je geschiedenis. Word je opgenomen in  alle overzichten en nog jaren nadien wordt er over die prestatie gesproken.

En vele wereldkampioenschappen worden opgenomen in het Guiness Book of Records. Neem nou de 100 meter horden op flippers  van de Duister Christopher Irmscher in 14.82 seconden. Of de Amerikaan Andrew Dahl die 23 ballonnen opblies met zijn neus in slechts 3 minuten. En zo zijn er nog veel bizarre wereldrecords te noemen. Wereldrecord paalzitten, hotdogs eten, zaklopen, pizza bakken en ga zo maar door.

Maar de echte wereldrecords krijgen toch wat meer waardering. Neem nu het wereldrecord van Kjeld Nuis. Hij schaatste maar liefst 93 km p/u. Weliswaar achter een auto met windvanger, toch een noemenswaardige prestatie. Zo ook het wereldrecord van Hermien Koers, die in 24 uur maar liefst 432,82 km aflegde op de step in 1224 rondjes. Een topprestatie.

En sommige prestaties verdienen echt een vermelding, omdat ze tevens een goed doel nastreven. Bijvoorbeeld mijn favoriet Maarten van der Weijden, zelf genezen van leukemie, die in 24 uur 102,8 km aflegde.  Hij doet dit allemaal om meer aandacht te krijgen en geld in te zamelen voor het KWF. Onlangs zwom Maarten nog tweemaal Het Kanaal over. In ruim 19 uur klaarde hij de klus en had veel meer kilometers erop zitten dan verwacht vanwege de stroming. Daardoor kreeg dit record nog meer glans. Een fantastische man, die bovendien in de afgelopen maand bijna de Elfsteden-zwemtocht aflegde. Van de 200 km die hij moest overbruggen, heeft hij er 163 km gehaald  in 55 uur.. Bovendien bracht ie met dit spektakel een bedrag van meer dan 4,5  miljoen bijeen voor onderzoek naar kanker. Wat een topprestatie!!! Wat een reus!!!

En wat te denken van Tijn met zijn crowdfunding-nagellak-Aktie die maar liefst € 2,5 miljoen heeft opgehaald voor onderzoek naar hersenstamkanker. Helaas is Tijn enkele maanden geleden overleden, maar gelukkig is er een  herdenkingsmonument voor hem op gericht in het nieuwe Rode Kruis gebouw   met als titel ”Tijn kleurt onze wereld mooier”

En natuurlijk mag de jaarlijkse Bergentocht in Amerongen niet onvermeld blijven. Ooit begonnen als steptocht op de Alpe d’Huez, om geld in te zamelen voor onderzoek naar hersentumoren. Zelf ben ik ook een keer de Alpe d’Huez van ruim 14 kilometer met zijn 21 bochten binnen 2 uur  opgestept en ik kan je verzekeren dat ik diep respect heb voor al diegenen die deze klimpartij eveneens hebben afgelegd. Ook dit jaar werd er bij de Bergentocht weer een mooi bedrag bijeen gehaald van bijna € 20.000,-

Kampioen worden of een record neerzetten is altijd mooi. Onlangs was ik nog bij de bekerfinale van mijn kleinzoon. (DVOV JO9 ofwel jeugd onder negen jaar). Een waar festijn. Een echte bekerfinale op neutraal terrein die werd gewonnen door die mannetjes van DVOV met 5-3. KNVB-beker, medaille, patat en frisdrank bij de club toen ze werden ingehuldigd als ware CAMPIONE.

Wat zou het mooi zijn als we ook in Nederland door steprecords te vestigen, de stepsport meer op de kaart kunnen zetten. Wel of niet voor een goed doel, maar zeker om meer aandacht te krijgen voor deze geweldige sport die door jong en oud kan worden bedreven. Snelheidsrecord, uurrecord, afstandsrecord, aflossingskoers, duurrecord, etc. Maakt niet uit. Als het maar de aandacht trekt en de stepsport stimuleert.

Zelf ben ik maar vast  begonnen met neerzetten van  een bijzonder wereldrecord. Achteruitsteppen. Ik weet zeker dat ik bij een officiële meting in het Guiness Book of records zou zijn gekomen. Ik heb namelijk maar liefst ruim 47 meter en 11 centimeter  achteruit gestept. Zeker goed voor aandacht in mijn  buurt en het plaatselijke hah-blaadje. Je moet ergens beginnen, toch!!?? Maar als je eenmaal hebt geroken aan zo’n record, dan smaakt dat naar méér!!

 Het gevoel Campione te zijn  in een stepdiscipline  is toch héél bijzonder.

Henk Roelofs, Stepclub Amersfoort