That’s the question? Steppen is leuk. Je krijgt er conditie van en is eigenlijk goed voor je hele lijf. Alles krijgt een beurt, zakmazegge.

Maar verdragen bergen en de step elkaar. Ik weet het niet. Uitdagend is het zeker. Want wie wil er nu niet worden uitgedaagd. Ik wel, toen ik in 2011 als fan naar de Alpe d’Huez toog met de camper om een van onze stepclubleden aan te moedigen bij de monsterrit “Steppen tegen Kanker”, nadat ze € 1500,- bij elkaar gesprokkeld had om überhaupt aan de start te mogen verschijnen. Dat sponsorbedrag kostte enige moeite. Van alles gedaan. Koeken bij de Lidl gekocht om ze daarna op een braderie voor de driedubbele prijs te verkopen en nog veel meer van dat soort originele acties. Uiteindelijk lukte ‘t niet helemaal en heb ik het beoogde bedrag maar dichtgetimmerd. Tenslotte gaat het om het goede doel “Stop Hersentumoren”. Een fantastisch initiatief, dat tonnen opbracht om gedegen onderzoek te kunnen doen naar hersentumoren.

Aangekomen op de camping onderaan de berg kwam ik in een warm bad van Team Kilian, een jochie met een hersentumor. Ouders, grootouders, vrienden, kennissen, familie, etc. De hele hoek van de camping was ingericht als een grote feestzaal met vlaggetjes, ballonnen, slingers, etc. Wat een gezelligheid en motivatie.

De grote dag was daar en ons lid, tevens masseuse voor verkrampte steppers bij de finish, was er klaar voor. Maar ik ook, omdat ik inmiddels toch nog een step had weten te regelen. ’s Morgens om 6 uur de start. Een gedenkwaardig moment met een minuut stilte voor allen die niet meer in ons midden waren.

Het startschot valt en de meute gaat op pad. Ondanks slechte weersomstandigheden vol enthousiasme en goede moed. We tellen af. 21, 20 19, ………maar oei, bij de eerste bochten zie ik al lopers, ik bedoel steppers die met hun step lopen. Tja, het valt niet mee. 14 km omhoog met 21 bochten. Als je niet oppast sta je al na een paar bochten kotsend in de berm, want je moet wel bijna 1100 hoogtemeters overbruggen met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,9 %. Dus de “hupwissel” hanteren, want de klassieke wissel is geen optie, dan val je onmiddellijk stil. Zeker bij de steilste stukken van ruim 11%. Na de bekende Nederlandse bocht (7) ben ik uiteindelijk in ca. 1 uur en 50 minuten boven. Niet slecht voor een gemiddelde recreatieve stepper.

Was het leuk? Nee! Uitdagend? Ja! Bergen op steppen is voor een stepper als ik niet écht weggelegd. Wel een goede cardio training, zoals onze stepclub regelmatig doet op de Amersfoortse berg.
Helaas is het doek na 2012 gevallen voor deze jaarlijkse monstertocht voor het goede doel. De reden is mij niet bekend. Maar één ding weet ik wel zeker, voor veel enthousiaste steppers inderdaad veel te hoog gegrepen. Op alle fronten. Startgeld van € 1500,-, zeker 5 vrije dagen opnemen, niet onaanzienlijke reis- en verblijfskosten, loodzware beklimming, etc. Mijn suggestie om dan maar gewoon in Nederland zoiets te organiseren bijvoorbeeld bij het Drielandenpunt bij Vaals kreeg geen gehoor. Internationale allure, geen vrije dagen opnemen, nauwelijks reis- en verblijfskosten en flinke heuvels maar wel voor iedereen haalbaar. Maak van het sponsorgeld ook een haalbaar bedrag en je bent verzekerd van een grote deelname. Want wie wil er nou niet voor het goede doel een flinke uitdaging aangaan à la de Amstel Goldrace. Wil je één keer over de Cauberg in Valkenburg, krijg je brons. Maar ga je er vier keer over heen, dan heb je platina te pakken.

Nee, zelfs in het jubileumjaar 2012 van de NAF (opgericht op 10 april 1987) was het geen optie om mijn idee te omarmen. Nog nooit was er zelfs, om wellicht plausibele redenen, aandacht geschonken aan dit geweldige evenement van de Stichting Stop Hersentumoren. Wat zou het toch prachtig zijn als je over je eigen schaduw kunt springen en een boost kunt geven aan de stepsport door het organiseren van zo’n monsterrit in eigen land. Een gemiste kans. Of……….wellicht een mooie uitdaging voor een verlengd jubileumjaar in 2018??? Ik kijk niet op een jaartje. Wat zou het toch geweldig zijn om een jaarlijks nationaal evenement te hebben. Een soort Amstel Goldrace voor wedstrijd- en recreatieve steppers over de heuvels in het Zuid Limburgse landschap.

Hoe dan ook, mooi dat er de gemotiveerde mensen van o.a. Team Kilian zijn, die het goede doel blijven ondersteunen en de Bergentocht voor het vijfde keer organiseren. En jaarlijks zomaar een ton ophalen. Het streven is om op 25 juni 2017 zelfs op anderhalve ton uit te komen. Wat een respect heb ik voor deze mensen die oog hebben voor het samenbrengen van de recreatieve (step)sport en een goed doel.
Alpe d’Huez? YES or NO? YES, voor degene die sportief een enorme uitdaging willen aangaan (wel of niet gecombineerd met een goed doel) en er héél véél voor over hebben. NO, voor wie gewoon lekker recreatief wil steppen en een heerlijke uitdaging zoekt in de directe omgeving. Ga dan naar Zuid Limburg en volg de drie gepijlde lussen van de Amstel Goldrace of doe mee met de Bergentocht op 25 juni. www.bergentocht.nl

Henk Roelofs
Stepclub Amersfoort