A.E.W.B.
Ja, je leest het goed. De A.E.W.B. ofwel de Anti Elektrische Wielrijders Bond. Zojuist notarieel opgericht. Je kunt je onmiddellijk aanmelden. Deze bond streeft namelijk een prachtig doel na.
Je kent ze wel. Die grijze duiven die massaal door onze bossen suizen op hun geruisloze elektrische fietsen met een snelheid die onverantwoord hoog ligt. Voorzien van die zéér brede stevige fietstassen, waarin blijkbaar proviand voor een hele week moet passen of nog wat schone onderbroeken voor het geval dat. En vaak ook nog twee flink uitstekende spiegels aan weerszijden van het stuur, die op een tractor niet zouden misstaan. Ze zouden beter een helm op hun grijze hoofd kunnen zetten en van die elleboog- en kniebeschermers omdoen, zoals de skaters.

Vreselijk. Met hoge snelheid komen ze aanscheuren. Met een motoriek van een krakende staldeur en een reactievermogen van de traagste slak ter wereld. De naam van die slak is me trouwens even ontschoten. Zo maken ze ónze bossen onveilig. En dan ook nog op die super gevaarlijke bosfietspaden met van die lage paaltjes aan beide kanten. Het moest verboden worden. Sterker nog: bekeuringen van de BOA’s wegens onverantwoord rijgedrag.

Natuurlijk wrijft de fietshandel zich in de handen. Heerlijk wat een omzet. Gemiddeld algauw twee ruggen per fiets. En uiteraard lekker veel onderhoud aan die elektrische onderdelen. Kassa!! Want de doorsnee grijze duif heeft toch geen verstand van de hedendaagse elektronica.

Een plaag is het. Erger dan een muggenplaag. Die kun je tenminste nog van je afslaan. Maar zo’n grijze duif van het bosfietspad tikken, is vragen om moeilijkheden.

Dus er zit niets anders op dan de A.E.W.B. op te richten. Met als nobel doel om al die levensgevaarlijke projectielen uit onze bossen te weren. Laten ze net als vroeger lekker gaan fietsen rond de kerk zonder trapondersteuning. Gewoon gezond. Even lekker inspannen. Ook goed voor het middagdutje.

Wij hebben er maar last van op zo’n smal bosfietspad van nauwelijks een meter breed als ze komen aansjezen met een vaartje van zo’n 25 km p/u. Schreeuwen dat ze moeten opletten helpt niet, want de meesten hebben hun gehoorapparaat thuisgelaten omdat het teveel suist in hun oren tijdens het fietsen. En dan beginnen ze uit angst ook nog met die brede spiegels en fietstassen te slingeren als ze een groep steppers zien aankomen. Erger, ze springen abrupt van hun vierkante fiets met lage instap en staan midden op het bosfietspad stil. Daar komen ongelukken van. De helmplicht moet worden ingevoerd.
Je begrijpt het nu wel. De A.E.W.B. is bepaald geen luxe. Gewoon bittere noodzaak. Hoe meer aanmeldingen, hoe eerder dit probleem is opgelost.

Of bekijk ik het nu te éénzijdig? Zie ik het verkeerd? Moeten we juist blij zijn dat de ouder wordende of minder valide mens in beweging komt. En er juist lekker op uit trekken met de elektrische fiets. Want ieder van ons weet dat bewegen gezond is. Is het niet prachtig dat ze juist door deze innovatie achter de geraniums vandaan komen en massaal de frisse boslucht in de longen krijgen?

Ik vrees dat ik me toch een beetje teveel heb laten gaan. Neem me niet kwalijk. Ik zal onmiddellijk de oprichting van A.E.W.B ongedaan maken.

Maar hoe lossen we dit probleem dan wel op? Zouden we er zelf ook wat aan kunnen doen? Zouden we wellicht op die smalle (bos)fietspaden iets beter moeten uitkijken en alerter steppen? In ieder geval op smalle fietspaden achter elkaar steppen? Meer rekening met elkaar houden? Meer respect moeten hebben voor onze ouder wordende mede weggebruikers?

Zoals gezegd, de A.E.W.B. heb ik inmiddels via de notaris weer opgeheven, maar gelukkig is er nog een officiële bond die de belangen van alle weggebruikers behartigd.

De “Algemene Nederlandse Wielrijders Bond” ofwel A.N.W.B. Die is er ten slotte voor ons allemaal. Wellicht hebben zij goede ideeën om het fietsen en steppen voor iedereen zo aangenaam en veilig mogelijk te maken. En dan vooral op die smalle (bos) fietspaden.

Henk Roelofs
Stepclub Amersfoort